Dolina Dzikiej Orlicy była odkrywana już trzykrotnie (2001, 2007 i 2008), za każdym razem wyżej. Jeszcze trochę i dotrzemy do źródeł...

Z cyklu
Wrzesień

Sobota, 11. września 2010 roku

Spotkamy się o godzinie 10:10
na zatoce parkingowej przy stawie w Rudawie.

Rejon startu i mety wyglądał kiedyś i wygląda teraz tak (ortofotomapy z lat 1953 i 2008)...

Jako parking legalny, bezpłatny i niestrzeżony posłuży nam wspomniana zatoka (widoczna dobrze na nowszym zdjęciu).
Samochody proszę ustawiać oczywiście oszczędnie.

TRASA

Rudawa - (wokół stawu) - dolina Tartacznego Potoku - Chatka Sylwestrowa - Jagodna (Wrzesień) - dawny przysiółek Heidelberg - Rudawa

A tu mapka okolicy z przybliżonym przebiegiem planowanej trasy (pomarańczowa dżdżowniczka w białe kwadraciki):

Sztab Generalny Wojska Polskiego 1957-1958 (arkusze mapy topograficznej M-33-70-A-a Stara Bystrzyca i M-33-70-A-c Poręba

Możliwe są pewne odstępstwa od powyższego planu - nie wydłużające trasy w sposób znaczący, ale urozmaicające ją.

i jeszcze nieco przesadzony wykresik (skala pionowa znacznie większa niż pozioma):

- jak wiadomo, w górach płaskiego jest mało...

Ognisko

jest jak najbardziej w planie, ale jeszcze nie wiadomo gdzie.
Można zabrać ze sobą na trasę żywność do spożycia przy ognisku na zimno lub po upieczeniu.

Po drodze między innymi (według czasu powstania):

• skały (prekambr; ponad 540 mln lat temu),
• góra (górny oligocen, orogeneza alpejska, faza saksońska / sawska / sawijska; mniej więcej 28 mln lat temu),
• rzeka (można chyba zaryzykować twierdzenie, że dolny miocen; mniej niż 23 mln lat temu),
• stromo i łagodnie (patrz góra i rzeka),
• łąki (XVI - XVIII wiek),
• kościółek (1. połowa XVIII wieku),
• ukrzyżowanie (koniec XVIII wieku),
• Nepomuki są wszędzie! (XVIII/XIX wiek),
• malownicze drogi o różnej nawierzchni (XIX i XX wiek),
• las (XX wiek),
• zaginione wioski (XX wiek),
• granica rolno-leśna dawniej i dziś oraz to co pomiędzy nimi (patrz góra, łąki, las i zaginione wioski),
• widoki dalekie i bliskie (patrz góra, rzeka, łąki, las),
• Chatka Sylwestrowa (lata 70. XX wieku),
• staw (koniec XX wieku, dokładniej połowa lat 90.),
• Sowa na Wrześniu (chyba już wiek XXI),
• jagody i wrzosy (tegoroczne).

Trasę kończymy po godzinie 18:00 w miejscu startu.

Poniżej kilka zdjęć z trasy:

Staw w Rudawie - taki (mniej więcej) widok powinniśmy mieć ze startu

Rdest wężownik i uczesane trawy w dolinie Dzikiej Orlicy

Rusałka pawik na pniu świerka na stoku Września (Jagodnej)

Droga leśna zarastająca sitowiem – powyżej dawnego przysiółku Heidelberg

Ukrzyżowanie – najlepiej zachowany obiekt w Heidelbergu

Uwaga!
Przed wycieczką koniecznie przeczytaj jeszcze i to!

Skąd nazwa wycieczki?

Wysoki, wyciągnięty południkowo masyw, bardzo stromo opadający na wschód do Wyszkowskiego Grzbietu i Kotliny Kłodzkiej, od strony zachodniej przechodzący w liczne doliny dopływów Dzikiej Orlicy (tędy także prowadzi dział wodny). Budują go prawie wyłącznie kredowe piaskowce. Gęsta sieć dróg - tylko na stokach zachodnich. Kilkukilometrowej długości wylesiony grzbiet Sasina, Sasanki, Jagodnej i jeszcze jednego nienazwanego szczyciku jest dość wyrównany, można wręcz przegapić lub pomylić ten właściwy wierzchołek z sąsiednimi. Z grzbietu dookolne widoki, na zachodzie bezkres zlewających się ze sobą grzbietów i las... Las świerkowy regla dolnego wygląda tu przygnębiająco. Jeszcze wiele lat potrwa przywracanie jego dawnej świetności. Wędrówka grzbietem nadaje się raczej dla pieszych lub narciarzy, choć zdarzają się też zatwardziali rowerzyści.
W sumie spokojnie i cicho, bardziej niż ludzi słychać wiatr w drzewach i trawach...

Góry Bystrzyckie i Orlickie (z cyklu 'cudze chwalicie - Pasma gór Polski') n.p.m. 4/2003

Wrzesień nie jest tysięcznikiem, ale w Górach Bystrzyckich wyższego nie ma.
To po prostu krótko po wojnie używana nazwa Jagodnej.
Prawda że ładna?.
I do wrzosów pasuje, a nawet do bieżącego miesiąca...

Krótko o wycieczce:

Nazwa: Wrzesień,
długość: około 18 km,
najwyższy punkt: 981 m (Wrzesień czyli Jagodna),
najniższy punkt: 612 m (najniższy punkt szosy na naszej trasie w Rudawie),
podejścia: około 480 m, zejść tyle samo (start = meta),
roślinność: całkiem bujna bo to jeszcze lato,
chaszczowanie: nieco - trasa wiedzie drogami, skrajami i ścieżkami oraz po łąkach i lasach (po opadach może być bardzo mokro); niektóre ścieżki są również mocno trawiaste a nawet kępiaste,
pora roku i pogoda: wycieczka odbędzie się bez względu na nie,
wskazane posiadanie prowiantu (w tym zapasu napojów) i dobrego humoru oraz odpowiedniego i wygodnego ubioru, zwłaszcza porządnych butów; mogą przydać się parasole, coś ciepłego do ubrania na głowę i plecy (z tytułu różnicy wysokości należy spodziewać się na Wrześniu temperatury niższej o jakieś 4°C niż w Rudawie i niższej o 10°C niż w Kłodzku).

Wysokość Września (Jagodnej) podana powyżej wynika z mapy SGWP, jednak powszechnie wiadomo, że Jagodna ma wysokość 977 m n.p.m.
O co więc chodzi i jak to możliwe?
Warto osobiście sprawdzić na miejscu.

Paszporty (tradycyjne i turystyczne) niekonieczne - przekraczania granicy państwowej nie ma w planie, ale gdyby ktoś chciał pobrodzić po Dzikiej Orlicy – dokument graniczny musi mieć ze sobą.

Wrzesień z różnych stron widziany...

Wrzesień (Jagodna) z rejonu Nowego Waliszowa

Wrzesień (Jagodna) z rejonu Fortu Wilhelma

Wrzesień (Jagodna) ze stoku Barczowej

Wrzesień (Jagodna) z Ponikwy

Wrzesień (Jagodna) ze szczytu Wielkiej Góy Deszczowej (Velká Deštná)

Wrzesień (Jagodna) znad Nowej Pławnicy

PS (Pod Spodem)

1. Zdjęcia pochodzą z lat 1996-2010, z różnych pór roku
2. Uzupełnień tej zapowiedzi można się spodziewać...

Powrót na główną polanę

5. września 2010 (zapowiedź) i 9. września 2010 (poprawa literówek, ulotka i wykresik)